De grote dag, een wandeling van een halfuur, bergop naar de Kodokan. En dan staat-ie daar, een simpel betonnen gebouw met daarin de grote judomeesters en ervoor een standbeeld van the man himself: Jigoro Kano Shihan. Binnen loopt iedereen op sokken en is het Japans eiken parket glimmend gepoetst.
De sessie begint en we worden voorgesteld aan Tomoo Hamana sensei, Soshida Sensei, Hiraoka Sensei en Yamashita Sensei, die deze dag zullen leiden. Ook Tycho, Dennis, Cees en Brahim worden voorgesteld en tot onze grote verbazing vraagt Hamana Sensei aan Tycho om de les te leiden.
Tycho’s onnavolgbare wijze van lesgeven trekt al gauw personeel en judoka van alle verdiepingen van de Kodokan, mensen die zich verbijsterd afvragen of hier misschien een cabaretvoorstelling aan de gang is, maar mensen die het kunnen weten hebben al snel in de gaten dat hier Judo op hoog niveau simpel wordt uitgelegd, en dat die gekke spelletjes allemaal een Judo-principe laten zien. Gierend van het lachen staat bijna het voltallige personeel van de Kodokan langs de kant van de International Dojo met camera’s en telefoons. En President Uemura, die aankondigde dat hij maar vijf minuten kon blijven, bleef de volle drie uur.
Na anderhalf uur neemt Soshida Sensei het over, en gaan we over op kata. Het feit dat we in Nederland een SN-katacompetitie hebben opgezet is zeker doorgekomen in de Kodokan, en Shannon Homburg en Renske Vloothuis demonstreren een paar series van het katame-no-kata. De heren aan de kant knikken goedkeurend, en de dames krijgen meerdere complimenten voor hun uitvoering.
Daarna demonstreert Shoshida samen met de dames enkele technieken, en vervolgen we de les met Nage-no-kata. Tycho laat met Thomas een mooie 3 series zien, en ook hier wordt weer uitleg gegeven.
Drie uur lesgeven is voor de meesten wel genoeg, en na het uitwisselen van cadeaus en handleidingen nemen we afscheid van de Kodokan. Een wandeling van een half uur voert ons naar Toyo University, een indrukwekkend mooi gebouw waar we eerst een uitgebreide lunch krijgen van SON (Special Olympics Nippon) en waar de studenten vervolgens een uitgebreide ontvangst met spelletjes hebben voorbereid. Nochthans zijn we nog niet klaar bij de Kodokan, daar gaan we nog een paar keer naartoe.
Na twee dagen Japan is de conclusie algemeen hier: Dit is een vriendelijk, behulpzaam en buitengewoon beleefd volk. En alles, maar dan ook alles.. is pijnlijk schoon. Ziehier een brandkraantje:
Het plan voor morgen is: Shinjuku waar de manga-meisjes lopen, en misschien Yoyogi Park waar Elvis-imitators hun kunsten vertonen.
Morgen weer!