We zitten nu al bijna een jaar thuis, en 2020 is een verloren jaar gebleken: Op het programma stond natuurlijk ons eigen mega-toernooi in Beverwijk (afgelast), een toernooi in Zwitserland (afgelast), Sučeava, Roemenië (afgelast), ons eigen BackToTexel III en het European Open Special Needs in Ierland (afgelast). Dus gaan we net doen alsof we wél geweest zijn, pakken een oude fotoserie, en maken er een mooi verhaal bij. Ook leuk voor de mensen die nog nooit mee zijn geweest, zodat ze kunnen zien hoe het er aan toe gaat op onze trips!
Je kunt op elke foto klikken en dan ga je naar de fotopagina. Ook de foto’s zijn voorzien van onderschriften.
Deze eerste aflevering gaat over onze trip naar Cluj Napoca, Roemenië in 2018.
Verzamelen op Schiphol bij het Meeting Point. In tegenstelling tot onze normale relaxte planning zijn dit soort uitstapjes strak gepland. Laat komen is geen optie dus we hebben continu contact met de mensen die nog onderweg naar Schiphol zijn. We wegen de koffers (want we willen geen verrassingen bij de checkin) en we checken de handbagage (want we willen geen verrassingen bij de security) en de papieren.
Hoe manage je zo een grote groep? We delen ze op in groepjes van 4 judoka met telkens 1 of 2 begeleiders. Die groepjes blijven bij elkaar, gaan samen door de security, samen eten, samen op 1 kamer, en blijven gedurende het hele project bij elkaar. Tycho en Bob hebben geen groepje: Bob gaat voorop, dan volgen de groepjes en Tycho is de hekkesluiter. Het systeem is in de loop van jaren geperfectioneerd en iedereen vertrouwt op elkaar en, heel belangrijk: checkt elkaar. We proberen zo min mogelijk aan het toeval over te laten en dat doen we door een gedetailleerd draaiboek op te stellen waarvan alle begeleiders op de hoogte zijn.
In het vliegtuig zorgen we dat judoka die extra begeleiding nodig hebben in de buurt van een begeleider zitten. Dat is ook de reden dat we meestal KLM vliegen: Die begrijpen wat we willen en werken mee met onze eigen stoelplannen. Als de groep groot genoeg is krijgen we vaak zelfs een eigen checkin-balie! Daarnaast helpt het dat al onze judoka hetzelfde zwarte BeterJudo t-shirt aan hebben.
Je kunt niet rechtstreeks vliegen naar Cluj Napoca, dus dat moet via Warschau. Daar stappen we over op een kleiner vliegtuig dat ons naar Cluj Napoca brengt. Dat gaf wat extra stress: Je landt in Polen, moet daar door de douane, dan weer naar de transitbalie waar je weer je paspoort moet laten zien. Hoe regel je dat? Gewoon, uitleggen en vertrouwen op de ervaring van de begeleiders.
In Roemenië is alles meestal goed geregeld. Op de luchthaven staat een bus die ons naar het hotel brengt, samen met wat andere verenigingen uit heel Europa.
We hebben geen plaatjes van het hotel maar wel van de prachtige omgeving! Het hotel ligt naast een werkelijk gigantisch winkelcentrum waar we de eerste avond eten in de Food Plaza.
Traditie is dat de organisatie een cultureel evenement organiseert, of een uitstapje. Waar we in 2017 het kasteel van Dracula bezochten, gaan we nu naar de zoutmijnen in Turda, de grootste zoutmijnen ter wereld. Deze foto laat de krappe toegangstunnel zien, maar als je eenmaal binnen bent..
..dan is er dus een heus reuzenrad in een van de hoofdruimtes, want deze zoutmijn is GIGANTISCH!
De derde dag is de wedstrijddag. De ochtend wordt gebruikt voor de divisioning, en ook om collega-judoleraren die kunst aan te leren, in het kader van ons internationaal samenwerkingsproject SNJU. Daarna kunnen de poules worden gemaakt en gaat de wedstrijd van start! Tijdens de middagpauze wordt door de organisatie een lunch georganiseerd.
Op dag 4 heeft de organisatie nóg een uitstapje voor ons geregeld! We gaan de stad Cluj Napoca in waar gids Edvard ons rondleidt. Het standbeeld van de laatste koning van Roemenië, Mathias Corvinus is heel geschikt voor een mooie groepsfoto!
