“Het winnen van een kampioenschap is een tijdelijke vooruitgang, maar een beter persoon word je levenslang”
-Mark Lonsdale
Veel belangrijker dan het maken van een betere atleet, zou sport gericht moeten zijn op het maken van een beter persoon. Judo in het bijzonder ontwikkelt discipline, goede manieren, punctualiteit, kracht, uithoudingsvermogen, doorzettingsvermogen, taaiheid en zelfvertrouwen- allemaal karaktereigenschappen die essentieel zijn voor succes en gerespecteerd worden in de maatschappij.
Diezelfde maatschappij respecteert ook iemand die wint met nederigheid, en verliest met waardigheid.
Een van de unieke aspecten van Judo training is het respect voor anderen dat wordt gegeven en geeist in de dojo. Geleidelijk aan, door het Judo, groeit dit respect into een verhoogd niveau van zelfbewustzijn en discipline. Voor de ouders van een onstuimige 6 of 8-jarige kan dit aangepaste gedrag aankomen als een geschenk uit de hemel. Het komt dan ook zelden voor dat men een junior judoka aantreft met slecht gedrag of die respectloos is tegen volwassenen.
Hoewel Judo een vechtsport is, is het vechten dat kinderen in de dojo doen een vorm van voorbereiding op vele uitdagingen in het latere leven. In het leven, als in Judo, zullen we niet altijd winnen. Randori, de competitie met anderen, leert kinderen volhouden, vindingrijkheid en vasthoudendheid. Ze leren ook dat het niet het winnen is dat belangrijk is, maar de tijd en moeite van de training en het vinden van de moed om het gevecht aan te gaan. Dit is wat de Judoka onderscheidt van andere sporters.
In zijn simpelste vorm komt karakteropbouw van het vermogen om gegooid te worden, op te staan en door te vechten. Deze vasthoudendheid en taaiheid moet nooit onderschat worden. De eerste stap naar succes, in elke onderneming, is het leren van de belangrijke les van Kyuzo Mifune, een van de oudste judomeesters: “Zeven keer gegooid, acht keer opstaan”.
Junior judoka leren om verantwoording nemen voor eigen succes of falen. Zij leren dat wanneer ze succesvol willen zijn in een graduatie of in competitie, zij naar de lessen moeten komen, opletten op wat de Sensei zegt, de techniek leren en hem dan toepassen in randori. Falen, aan de andere kant, kan direct herleid worden tot het niet opletten in de les, te laat komen of zelfs niet op komen dagen. En aangezien kinderen graag plezier hebben in wat zij doen, leren ze daarom snel hoe leuk het is om een wedstrijd te winnen of een nieuwe band of slip te halen. Maar na een tijdje leren ze ook dat medailles en bekers alleen maar de slagroom op de taart zijn. Acceptatie en respect van je mede-judoka is veel belangrijker. Erkenning en een klopje op de rug van een strenge Sensei zijn meer waard en blijven beter hangen dan een gekleurd lintje of een glimmende medaille.
Om af te sluiten: Judo leert kinderen vele levenslessen en ontwikkelt sterke karaktereigenschappen die van dienst kunnen zijn gedurende hun moeilijke tienerjaren en gedurende de weg naar volwassenheid. Deze deugden lijken verder te gaan dan wat er in de dojo wordt gepraktizeerd maar in realiteit is dit precies wat Professor Jigoro Kano bedoelde toen hij Kodokan Judo creëerde: Jita-kyoei, gemeenschappelijk welzijn, is een van de meest belangrijke motto’s in het Judo en is een voortreffelijk voorbeeld van de hogere waarde van Judotraining. Jika-no-kansei, het streven naar perfectie, is een ander voorbeeld zolang men begrijpt dat we streven naar persoonlijke perfectie zodat we anderen beter kunnen helpen.
“De man die aan de top van zijn succes is, en de man die zojuist heeft gefaald staan beide op dezelfde positie. Elk moet besluiten wat nu te doen”
– Jigoro Kano
Vertaald uit een artikel van Mark Lonsdale voor Love Judo Magazine (September 2013)